Falling

Donderdagavond The Fall gezien. Echt on-ge-loofe-lijks goed was het! Smith was duidelijk nog verder weg dan straalbezopen en naar goede gewoente volkomen onverstaanbaar. Maar dat hoort erbij en is bovendien zeer democratisch. Iedereen kan immers meezingen. De andere vier bandleden (heren op bas, drum en gitaar en een dame op synths) stonden onbeweeglijk als the poor man’s Kraftwerk, maar speelden al even strak als het Wonder van Düsseldorf. Je hoorde bijvoorbeeld waar The Smiths (voor de rockabillykant) en LCD Soundsystem (voor de voordracht en het retestrakke en kristalhelder aan Can verwante oerrockgeluid) hun finale oorsprong hebben. Onvergetelijk! Hierbij decreteren wij dat iedereen minstens één keer in zijn leven een Fallconcert moet bijgewoond hebben. Hoera!

Lucky 13 januari 2006

3 Chairs – Dreamz [taken from 3x12” 3 Chairs]
Clone Presents Box Jams Pt 2 [2x12”, Clone]
I:Cube – Chicago sur Seine [12”, Versatile]
Kelley Polar – Love Songs of the Hanging Gardens [12”, Environ]
Marcus Worgull – Texel EP [12”, Sonar Kollektiv]
Peter Grummich – Arcona [taken from 2 x12” Spectral Sound Vol. 1]
Prins Thomas – Goettsching [12”, Full Pup]
Rednose Distrikt Presents Rush Hour Mixed Series Vol 01 [12”, Rush Hour]
Shinedoe – Underspell [12”, Trapez]
Terry Brookes & Aaron Soul – City Life [2x12”, Rush Hour]
Theo Parrish – Falling Up (Carl Craig Remix) [10”, Third Ear]
Tribute to John Surman [12”, Marketing]
Versatile Hot Shots [12”, Versatile]

Ai!

Vergeten mijn aansluiting tijdig te betalen, waardoor ik nu waarschijnlijk tot volgende week zonder internet zit. Langs de ene kant is het natuurlijk wel eens een verademing om niet de hele tijd met je neus op het scherm te zitten, langs de andere wordt een mens door het plotse karakter van de kabelberoving uiteraard helemaal gek. Het is ook nooit goed. Benieuwd hoe lang ik het ga uithouden totdat ik als een maniak naar het internetcafé vlieg.

10 x ToTaaL (weg van)

Wire: Nice Streets Above
Fuck! Dit is harder dan het treffen van DFA 1979, Ministry in hun hoogdagen (zeg rond 'Stigmata' en 'Thieves') en een roedel al drie weken niet gevoerde Duitse Schepers in één hok. Het muzikale equivalent van een stevig pak slaag. Hard man! Pisnijdige en volslagen ongelikte oude beren, wij lusten dat wel.

John Surman: Edges of Illusion
Ambient Jazz op ECM jazzlabel. Staat hier omdat onderstaande 12-inch erop gebaseerd is. Het origineel kan de moeite zijn voor wie een flinke portie emo wel kan verdragen.

Tim Paris: Edges of Corrosion
Remix van Paris blijft het dichtst bij het origineel, is minstens even geniaal onderkoeld als Mandy en Bookashade tesamen en kan pronken met een baslijntje zo fijn, zo fijn! Ook de andere remixen (met een lichte voorsprong voor die van Tekel op die van I:Cube) zijn toppers.

John Leyton: Johnny Remember Me
Ja ja, met Joe Meek mogen ze ons altijd komen lastigvallen. Muziek uit lang vervlogen tijden met überarrangementen. Buddy Holly verzekerde Meek tijdens een spiritistische ontmoeting dat het een nummer één ging worden. Kwam natuurlijk uit.

For Against: Stranded in Greenland
Dit vind ik zo'n vreemd groepje. Hun plaat kwam uit in 1988 - als ik me niet vergis het jaar van Surfer Rosa (en ik vergis me natuurlijk niet!) - en ze klinken verdomme als de Echo & The Bunnymen van Crocodiles, Heaven Up Here en Porcupine met hun hoofd in de shoegaze. Die titel ook!

Eurythmics: Room 101
Ik vind de Eurythmics een van de belangrijkste groepen van de jaren tachtig. Hun soundtrack van 1984 is het ultieme bewijs hoe vooruitstrevend ze wel waren voor die tijd. Bezwerende synthbombast uit een tijdperk dat zulks nog geen mode was. Komt nog bij dat er op deze plaat nog minstens drie andere nummers van hetzelfde formaat staan.

Can: Transcendental Express
Can is natuurlijk de beste rockgroep aller tijden. Weet iedereen ondertussen. Op Unlimited Edition staat ook rotzooi maar dit sublieme stukje ambient uit 1975 is gewoon te goed om waar te zijn.

Broadcast: Black Cat
Het is eraan te horen dat ze nog ooit voor Duophonic, het label waar ook Stereolab wel eens langskomt, hebben opgenomen. Niettemin klinkt deze bastaardzoon van VU, MBV en The Kills ons als heroïne in de oren.

Aardvarck: Cult Copy 1
Nu ook op cd maar was de eerste in de Cult Copy triple vinyl reeks. Pepe Bradock meets Carl Craig somewhere deep in space.

Kelley Polar: Ashamed of Myself
Is dit niet het fijnste popliedje dat je ooit gehoord hebt? Staat er feitelijk iets op die plaat dat minder dan geniaal is? Vragen, niks dan vragen!

Fairmont - Gazebo
Een nieuw hoogtepunt op BC. Ultralichte minimale trance met een sluipende bas. In Berlijn wordt er nu nog vergaderd over een tegenzet.

Blue

Ik wou toch nog even meegeven dat dit één van de beste technoplaten van de laatste vijf jaar is. St. Dic maakte in elk geval mijn nieuwjaar in Fuse met deze schijf. Als deze niet om de twee dagen onder mijn naald komt is er iets mis in huize Romain. Mooi ook dat je ze zonder moeite in nieuwe trance en techno kunt mixen. Een favorietje van James Holden trouwens.

LuisterLust

• De Berlijn-trilogie van Bowie: na al die jaren blijft Low met voorsprong de beste, net gevolgd door Heroes; Lodger is nog steeds niet echt mijn ding (hoewel 'Look Back in Anger' een van mijn favoriete Bowie-nummers blijft)
• Volledig verslaafd aan Clor en Kelley Polar
• De eerste kant van Giorgio Moroders From Here to Eternity
• Corrupted en dan vooral het onder de huid kruipende 'Llenadose de Gusanos'
• de eerste twee elpees van Roxy Music
• The Fall
• The Ape of Naples
• December, het merkwaardige Amerikaanse late jaren tachtig antwoord op postpunk en shoegaze van For Against
• Zwart metaal en dan vooral Nortt en Xasthur
• Nadja en Ocean
• Landed van Can, beetje onderschatte plaat merk ik nu
• een nieuwsgierigheid naar Royal Trux die nog niet helemaal losgebarsten is (kom ik nog op terug)
• 'Puntang' van 69, in de originele versie (die je nu kunt terugvinden op The Electric Institute): muziek met gaten in (kom ik nog op terug 2)

c90 Can

Kant A:
I'm So Green
Don't Turn the Lights on, Leave Me Alone
Dizzy Dizzy
Tango Whiskeyman
Vernal Equinox
Come Sta la Luna
Outside My Door
One More Night
Transcendental Express

Kant B:
Father Cannot Yell
Connection
Moonshake
She Brings the Rain
Half Past One
Soul Desert
Paperhouse
Mushroom
Oh Yeah

3 voorwaarden: (1) geen nummers van meer dan 10 minuten (2) autoluisterbaarheid (3) Paperhouse, Mushroom en Oh Yeah in één lang stuk achter elkaar

Zonder woorden

De Gruwel! De Pïjn! De Schreeuw!

Ik blijf het nogal vreemd vinden van mezelf, die plotselinge, door andere blogs in gang gezette, manie voor een genre dat mij een klein jaar geleden nog als volstrekt belachelijk voorkwam. Was ik in een van mijn eerste posts op deze blog me nog vrolijk aan het maken over de belachelijke groeps- en songnamen die in het wereldje welig tieren, dan luister ik nu - ik kan het nog steeds niet echt 'met plezier' noemen, het is eerder een fascinatie - naar 'Sculptor of Flesh', 'Force the Hand of Evilution', 'Piercing Where They Might' en 'The Eerie Bliss and Torture (of Solitude)' van groepen of personen die door het artistieke leven gaan als Lurker Of Chalice, Xasthur, Leviathan, Corrupted en Orthrelm. En het vreemde is: ik wil meer!

Humor

Q: I want to know the name of the song in which Courtney Love and Nusrat Fatah Ali Khan sang together ?
A: "You're The One For Me, Fatah". It was on a Morrissey tribute album that came out years ago.

[via]

Maak een nieuwe zin met volgende woorden: nek, lullen, uit, man

"Het is een goddelijke straf voor het laten verbrokkelen van de heilige grond van Israël", zegt de ultraconservatieve christelijke tv-predikant Pat Robertson over de hersenbloeding van Sharon. Als God bestaat zal hij waarschijnlijk wel iets gelijkaardigs in petto hebben voor de stevig uit zijn aars pratende Robertson, denk ik dan. Bovendien is het nog maar de vraag of die God dan even mentaal beperkt is als Robertson en zich wat van verplaatste grenspalen gaat aantrekken.

Zwart metaal

Ben nu ook helemaal verslaafd aan het zwartste van black metal. Heb al Lurker Of Chalice, Abruptums waanzinnige De Profundis Mors Vas Consumet en het fan-tas-tische Doedskvad van Taake (had feitelijk in mijn 2006 lijstje gemoeten, zo verpletterend) achter de kiezen en snak naar meer. Leviathans Verrater zit ook al in de queue. Nog tips graag. En hou jullie niet in.

Taking The Fall

Lees hier over de hilarische zoektocht naar alle ex-leden van The Fall.

Ziek! Ziek! Ziek!

So this is permanence, love’s shattered pride.
What once was innocence, turned on its side.
A cloud hangs over me, marks every move,
Deep in the memory, of what once was love.

Oh how I realised how I wanted time,
Put into perspective, tried so hard to find,
Just for one moment, thought I’d found my way.
Destiny unfolded, I watched it slip away.

Excessive flashpoints, beyond all reach,
Solitary demands for all I’d like to keep.
Let’s take a ride out, see what we can find,
A valueless collection of hopes and past desires.

I never realised the lengths I’d have to go,
All the darkest corners of a sense I didn’t know.
Just for one moment, I heard somebody call,
Looked beyond the day in hand, there’s nothing there at all.

Now that I’ve realised how it’s all gone wrong,
Gotta find some therapy, this treatment takes too long.
Deep in the heart of where sympathy held sway,
Gotta find my destiny, before it gets too late.

Even zo tussendoor

Uiteraard aan alle vrienden en andere lezers van deze blog verlaat een uitstekend 2006 gewenst, waarin uw wildste dromen waarheid mogen worden. Ook al weten we allemaal dat ze meestal niet uitkomen, je weet toch maar nooit.

Voor de rest even een blog-burn out. Op zoek, bloggewijs en daarbuiten. En misschien gewoon ook wel even geen zin.