Lezerij
Ik mag dan nog steeds geen internetaansluiting hebben, graag had ik u toch even gemeld wat er op het moment gelezen wordt.
Dat is Maurice G. Dantecs Laboratoire de Catastrophe Générale, het oh zo politiek incorrecte dagboek van de schrijver van het 'geniaal!' schreeuwende Cosmos Incorporated (op het moment ook al aan herlezing toe), waarin hij Nietzsche en het katholicisme probeert te verzoenen. Waanzinnig interessant, maar niet voor linkse jongens.
Heideggers Inleiding in de Metaphysica: 200 pagina's worstelen met de taal van het Zijn en het Zijnde. Niet zo moeilijk als het belachelijk ingewikkelde monument Zijn en Tijd en uiterst leesbaar. Aanrader voor wie zoals ik altijd gefascineerd is geweest door lieden als Parmenides en Heraclitus.
Ballards The Atrocity Exhibition: oh wat is die man toch geniaal visionair. Handig ook dat ik een editie heb waarin Ballard twintig jaar na publicatie terugblikt op het in 1970 verschenen boek. Na dit boek kan ik Crash eindelijk aan denk ik. Mooi ook voor een modulaire geest als die van mij dat je het boek op elk mogelijke pagina kan aanvangen. Een mentaal avontuur voor mensen die tegen een stootje kunnen. Maar zouden we dat als postmodernen allemaal niet moeten kunnen?
Baudrillards Le Système des Objets in de Engelse vertaling. Niet enkel ingewikkeld (paragrafen herlezen is de boodschap) en uitzonderlijk erudiet maar ook regelmatig erg grappig. En bovendien ook heel erg waar (of is dat een woord dat uit de mode is?). Bovendien (vind ik) nog steeds zeer relevant.
Voor de rest voornamelijk herlezingen van Borges, Dick, Gibbon (Decline and Fall of the Roman Empire) en Houellebecq.
Dat is Maurice G. Dantecs Laboratoire de Catastrophe Générale, het oh zo politiek incorrecte dagboek van de schrijver van het 'geniaal!' schreeuwende Cosmos Incorporated (op het moment ook al aan herlezing toe), waarin hij Nietzsche en het katholicisme probeert te verzoenen. Waanzinnig interessant, maar niet voor linkse jongens.
Heideggers Inleiding in de Metaphysica: 200 pagina's worstelen met de taal van het Zijn en het Zijnde. Niet zo moeilijk als het belachelijk ingewikkelde monument Zijn en Tijd en uiterst leesbaar. Aanrader voor wie zoals ik altijd gefascineerd is geweest door lieden als Parmenides en Heraclitus.
Ballards The Atrocity Exhibition: oh wat is die man toch geniaal visionair. Handig ook dat ik een editie heb waarin Ballard twintig jaar na publicatie terugblikt op het in 1970 verschenen boek. Na dit boek kan ik Crash eindelijk aan denk ik. Mooi ook voor een modulaire geest als die van mij dat je het boek op elk mogelijke pagina kan aanvangen. Een mentaal avontuur voor mensen die tegen een stootje kunnen. Maar zouden we dat als postmodernen allemaal niet moeten kunnen?
Baudrillards Le Système des Objets in de Engelse vertaling. Niet enkel ingewikkeld (paragrafen herlezen is de boodschap) en uitzonderlijk erudiet maar ook regelmatig erg grappig. En bovendien ook heel erg waar (of is dat een woord dat uit de mode is?). Bovendien (vind ik) nog steeds zeer relevant.
Voor de rest voornamelijk herlezingen van Borges, Dick, Gibbon (Decline and Fall of the Roman Empire) en Houellebecq.
posted by Manic Inventor at 2:16 p.m.
2 Comments:
wat is er toch aan de hand? Las je blog altijd met plezier.
je bent toch niet gestopt?
harry
bij mij in de bus gevallen: zizek, visual culture, dave navarro bio en de anthony kiedis bio. hahaha trash 'n' intellektual banter. ik zal ze uitgelezen hebben tegen volgende eeuw misschien?
Een reactie posten
<< Home