We Love Ennio

Buiten het feit dat wat er op de schijfjes staat natuurlijk ook om te likkebaarden is, vind ik dit gewoon de mooiste cover die ik in lange tijd heb gezien. Beetje easy listening kitsch, beetje exotica, beetje jaren zeventig progressieve funkjazz (denk Miles Davis' Bitches Brew of Herbie Hancocks Mwandishi-periode), B-film esthetiek, zowat een beetje van alles, net als de muziek van deze geniale eclecticus. Ik kan echt kicken op een plaat die de beloften op de kaft volledig inlost. Dit is er zo eentje.