10 op 10 : Planetary - Origins (1993, Metamorphic)

Toegegeven, je moet ervan houden. Zevendertig ritmes in één nummer, een fors tempo, uitgespacete synths à volonté, psychedelische tierelantijntjes langs elke denkbare ingang, Dan Curtin kan voor de ongeïnitieerde best overrompelend zijn. Zoals Aardvarck me onlangs nog zei: "En opeens was er drum'n'bass en Dan Curtin." Inderdaad, neem Underground Resistance, Carl Craig en Dan Curtin en je hebt op zijn minst al een vet deel van wat er ooit in d'n'b gebeurd is (niet waar 4Hero?). Want Dan Curtin maakt geen makkelijke 4/4-stompers. Nee, hij maakt mini-symfonieën, met moeilijke beats, met opbouw, afbouw en wederopbouw, breaks, bruggetjes en wat weet ik nog. Elk nummer wordt zo een eigen universum waar teveel dingen gebeuren om in één keer te vatten. De basis? De wijdse kosmische visioenen van Mad Mike Banks, Derrick May en Juan Atkins, de tegendraadse beats van Kenny Larkin en een gezonde portie hybris van Curtin zelf. Het resultaat? Kinetische energie gevangen in muziek en een van de beste platen die ik in mijn collectie heb steken.