Mening - Meaning
Hoewel ik vond dat Theo gisteren overdreef met zijn kritiek op KindaMuzik, besef ik dat ik zulke meningen voortdurend nodig heb (daarom ook weer spijtig dat hij met zijn blog stopt). Alles wat ik niet vind, triggert een emotionele respons bij mij en doet mijn brein als een exploderende lucifer in brand schieten (daarvan komt dus de naam van mijn blog voor wie het nog niet begrepen had). Uitdaging heb ik nodig. Voortdurend. Niet straks, maar NU VERDOMME!
Daarom - ik had nooit gedacht dat ik dit zou schrijven en het zal bepaalde mensen wellicht verbazen - besef ik, in uitgesteld relais weer eens, hoe hard ik de dagelijkse portie OM-C/Droommachine mis. Vele andere blogs hebben, ofwel grosso modo dezelfde mening en optiek als ik (Lubacov, Joris, Bas, Herman, Martijn, Mathias en nog enkele anderen), ofwel een mening die me gewoon niks doet, een non-mening zeg maar - een semantisch betekenisloos veld van meninkjes, oppervlakkigheid en zelden meer dan Pavloviaanse reacties op zijn ze.
Zo heeft hij me laten kennismaken met de wondere wereld van de Franse structuralisten (die ik trouwens niet zo erg haat als hij wel denkt, ik vind alleen - iets wat ik wel af en toe haat - dat ze de zaken nodeloos ingewikkeld maken en datgene wat je gerust in één zin kan uitdrukken laten uitgroeien tot een onontwaarbaar kluwen van subteksten die de kern van de zaak enkel maar verbergen en uitstellen - een Franse ziekte over het algemeen -, iets waar ik, ongeduld en oppervlakkig (in de zin van voortdurend op zoek naar een nieuwe triggers en impulsen) karakter in persoon, gewoon geen tijd voor wil maken, omdat het voor mij gewoon niet lonend is).
Ik mis zijn muzieksmaak trouwens ook. Wie vervangt hem als het aankomt op vurig geschreven en onsentimentele meningen, die, als je een beetje moeite doet, wel degelijk tot de kern van de zaak komen? Neem nu dat Richie Hawtin/Transitions-stuk op de Subjectivisten. Of daarvoor dat Earth-stuk. Wie, behalve één of twee journalisten in The Wire (mochten er nog zijn, signaleer ze me aub, zolang ze maar niet Simon Reynolds heten), durft zoiets aan? Wie durft, zoals Theo en ook Mischa gisteren terecht hebben opgemerkt, nog een mening hebben die ook een betekenis heeft. Een mening die de weg wijst naar nieuwe en onvermoede horizonten. Een mening die niet politiek correct en veilig is. Een mening die verder durft gaan dan 'ik vind dit goed en ik hou hier zoveel van'. Een mening die je leven en denken een andere weg doen inslaan. En zeg nu niet dat zulks alleen mogelijk is als je jong bent. Geloof ik dus niks van, hoewel het voor 99,9% van de mensen op deze planeet waarschijnlijk wel degelijk geldt.
Begrijp me niet verkeerd, dit is geen oproep aan Omar om opnieuw te beginnen bloggen (hoewel ik zijn 365 dagen artificieel te kort vond en vind dat zijn stukken op de Subs te beperkt zijn, want enkel over muziek handelend). Maar waar zijn die meningen die het vuur van de oppositie doen ontbranden (en kom nu niet af met het pedante House Is A Feeling), die je voor het beeldscherm willen doen roepen: "Daarmee ben ik het hartsgrondig niet eens!" Of nog, een mening die prachtig en spot on uitdrukt wat jij al zo lang denkt of vermoedt.
Heeft er dan niemand een echte MENING meer? Daarom ga ik, laat ik maar weer eens ijdel zijn, vanaf nu opnieuw meer van deze lange monologues intérieurs schrijven. Minder laten zien, meer provoceren en tegen schenen schoppen. Het is nodig. Iedereen slaapt. En dan dromen ze ook nog eens zo veel te zacht.
Daarom - ik had nooit gedacht dat ik dit zou schrijven en het zal bepaalde mensen wellicht verbazen - besef ik, in uitgesteld relais weer eens, hoe hard ik de dagelijkse portie OM-C/Droommachine mis. Vele andere blogs hebben, ofwel grosso modo dezelfde mening en optiek als ik (Lubacov, Joris, Bas, Herman, Martijn, Mathias en nog enkele anderen), ofwel een mening die me gewoon niks doet, een non-mening zeg maar - een semantisch betekenisloos veld van meninkjes, oppervlakkigheid en zelden meer dan Pavloviaanse reacties op zijn ze.
Zo heeft hij me laten kennismaken met de wondere wereld van de Franse structuralisten (die ik trouwens niet zo erg haat als hij wel denkt, ik vind alleen - iets wat ik wel af en toe haat - dat ze de zaken nodeloos ingewikkeld maken en datgene wat je gerust in één zin kan uitdrukken laten uitgroeien tot een onontwaarbaar kluwen van subteksten die de kern van de zaak enkel maar verbergen en uitstellen - een Franse ziekte over het algemeen -, iets waar ik, ongeduld en oppervlakkig (in de zin van voortdurend op zoek naar een nieuwe triggers en impulsen) karakter in persoon, gewoon geen tijd voor wil maken, omdat het voor mij gewoon niet lonend is).
Ik mis zijn muzieksmaak trouwens ook. Wie vervangt hem als het aankomt op vurig geschreven en onsentimentele meningen, die, als je een beetje moeite doet, wel degelijk tot de kern van de zaak komen? Neem nu dat Richie Hawtin/Transitions-stuk op de Subjectivisten. Of daarvoor dat Earth-stuk. Wie, behalve één of twee journalisten in The Wire (mochten er nog zijn, signaleer ze me aub, zolang ze maar niet Simon Reynolds heten), durft zoiets aan? Wie durft, zoals Theo en ook Mischa gisteren terecht hebben opgemerkt, nog een mening hebben die ook een betekenis heeft. Een mening die de weg wijst naar nieuwe en onvermoede horizonten. Een mening die niet politiek correct en veilig is. Een mening die verder durft gaan dan 'ik vind dit goed en ik hou hier zoveel van'. Een mening die je leven en denken een andere weg doen inslaan. En zeg nu niet dat zulks alleen mogelijk is als je jong bent. Geloof ik dus niks van, hoewel het voor 99,9% van de mensen op deze planeet waarschijnlijk wel degelijk geldt.
Begrijp me niet verkeerd, dit is geen oproep aan Omar om opnieuw te beginnen bloggen (hoewel ik zijn 365 dagen artificieel te kort vond en vind dat zijn stukken op de Subs te beperkt zijn, want enkel over muziek handelend). Maar waar zijn die meningen die het vuur van de oppositie doen ontbranden (en kom nu niet af met het pedante House Is A Feeling), die je voor het beeldscherm willen doen roepen: "Daarmee ben ik het hartsgrondig niet eens!" Of nog, een mening die prachtig en spot on uitdrukt wat jij al zo lang denkt of vermoedt.
Heeft er dan niemand een echte MENING meer? Daarom ga ik, laat ik maar weer eens ijdel zijn, vanaf nu opnieuw meer van deze lange monologues intérieurs schrijven. Minder laten zien, meer provoceren en tegen schenen schoppen. Het is nodig. Iedereen slaapt. En dan dromen ze ook nog eens zo veel te zacht.
posted by Manic Inventor at 12:47 a.m.
8 Comments:
"kluwen van subteksten"
zoals deze:
Zo heeft hij me laten kennismaken met de wondere wereld van de Franse structuralisten (die ik trouwens niet zo erg haat als hij wel denkt, ik vind alleen - iets wat ik wel af en toe haat - dat ze de zaken nodeloos ingewikkeld maken en datgene wat je gerust in één zin kan uitdrukken laten uitgroeien tot een onontwaarbaar kluwen van subteksten die de kern van de zaak enkel maar verbergen en uitstellen - een Franse ziekte over het algemeen -, iets waar ik, ongeduld en oppervlakkig (in de zin van voortdurend op zoek naar een nieuwe triggers en impulsen) karakter in persoon, gewoon geen tijd voor wil maken, omdat het voor mij gewoon niet lonend is).
één zin! hehehe
ik ben het dus heel erg met je eens en Omar moet gewoon weer gaan bloggen. Net als iedereen die er meestopt weer begint
en ik heb hier de laatste dagen best wel over nagedacht, daarom was ik de vorige keer gestopt; simpelweg omdat ik het posten van drie hallelujah zinnetjes over een nieuwe plaat erg oninteressant vind. Je moet niet stoppen Vincent, waag het niet, gooi liever het roer om en laat zien hoe het wel moet. Ik sta aan je zijde en zal ook een poging wagen.
Toch blijft het lastig als je gewoon een dayjob hebt om 's avonds ook nog eens ellenlange essays mét een mening te schrijven. Kwestie van prioriteiten stellen met heel weinig tijd omhanden
een paar posten eronder geef ik dat ook wel toe hoor: als ik die dagjob heb (en stel je voor: mocht ik een vriendin hebben) zal je hier waarschijnlijk ook minder posts lezen.
maar ik denk dat ik het ventileren van meningen gewoon nooit meer zal kunnen laten. daarvoor blog ik te graag. daarvoor denk ik trouwens van mezelf ook iets teveel dat ik wel degelijk iets te zeggen heb. maar ik mis tegenwoordig klankborden die het waard zijn dat genoemd te worden.
over die subteksten: "die ik trouwens niet zo erg haat als hij wel denkt" ;-)
overigens zijn er wel wat blogs (zij het buitenlandse) te vinden die wel meningsvol bloggen. oa. k-punk, gutterbreakz soms
misschien hebben we in de lage landen ook gewoon geen traditie wat dat betreft, kan ook zijn. theo zei het zaterdag al, als ik me niet vergis.
Okay, okay...ik zat er al mee te spelen, dus 2006 kom ik waarschijnlijk terug. Wel heel anders en hopelijk niet met zo idiote frequentie als D/S, er zit al te weinig tijd in een dag. :(
Maar dank voor de mooie woorden.
Overigens weet ik donders goed dat je die Fransen niet haat maar weet jij dat ik helemaal niet onkritisch idolaat ben? ;) Natuurlijk maken ze dingen onnodig ongewikkeld, alleen sommigen doen dat op sublieme wijze.
(ik zie dat er trouwens nog wel wat types zijn die niet zonder mij kunnen. Reken op wat comebacks in 2006, heren. ;)
jippie!
en vin, theo's woord is geen wet natuurlijk.
nee tuurlijk niet, maar zulk woord hoor of lees ik veel te weinig. maar kom, ik herhaal mezelf. genoeg over theo dus :-)
als Omar terugkeert weet ik eindelijk weer wat ik moet vinden op voetbalgebied.
Dus graag terugkeren VOOR het WK.
;)
Een reactie posten
<< Home