De helden van mijn helden
Zijn dus niet altijd mijn helden. Lindstrøm kwam een tijd geleden in Weekend Knack verklaren dat Queens Jazz de plaat was die hem de oren geopend heeft. Hij zal wel heel jong geweest zijn, denk ik dan maar. Nu heb ik helemaal niks tegen Queen. Integendeel zelfs. Als er zoiets als goeie kitsch en camp bestaat dan zijn het Freddie cum suis wel. Maar dit is toch wel heel erg eigenaardig. Alsof Carl Craig een hang naar The Village People zou toegeven.
posted by Manic Inventor at 6:55 p.m.
4 Comments:
Ach Jazz is goed maar niet goed als het meesterwerk The Game.
En Carl Craig is/was fan van The Smiths, vind ik ook onbegrijpelijk. :)
wat? the smiths besmeuren op mijn blog? heiligschennis!!!
langs de andere kant: daarvoor zijn we hier, nietwaar? :-)
Ik poep op The Smiths! :)
Ben net een boek van Herman Brusselmans ('Ik ben rijk en beroemd en heb nekpijn') aan het lezen en die poept op Weekend Knack.
Maar goed, ook de moslims, de groenen, het Vlaams Blok en vooral drinkers van zwaar bier wekken zijn woede op.
Een reactie posten
<< Home