Achterstallig onderhoud 2005

De laatste dagen druk bezig om de achterstallige oogst van 2005 nog snel even op te halen. Statics laatste, op het altijd interessante City Centre Offices, is een prettige verrassing. Een lekker herfstige indietronische plaat die handig navigeert tussen treurige liedjes met een Lou Reed-achtige stem en instrumentale pareltjes die zijdelings naar eens (kraut)rock dan weer pruttelende electro verwijzen. Bevat bijvoorbeeld een gave, ingehouden-pathetische cover van 'Never Never' van The Assembly (ooit nog een groepje van Vince Clarke van Depeche Mode en Erasure). Maar een nummer daarna zijn we alweer helemaal in jazzy electro/d'n'b-territoria terechtgekomen. Afwisselend plaatje dus. Maar negen nummers ook, dus je kan je er ook geen tijdverspillingsbuil aan vallen.