Nee, dank u

Gisteren na het concert van The Kills had ik nog zin in een biertje, dus ik besluit, een unicum in mijn eigen geschiedenis, gewoon even solo aan de toog te gaan hangen in het 24/24 geopende café De Groenendaal, net achter de hoek bij mij. Godverdomme zeg, wat je in zo'n café op zulke uren tegenkomt. Nu, dat ze in een café voornamelijk uit hun nek lullen, daar ga je je niet aan storen. Wat zouden ze daar immers anders doen? Wel verbaasde het me hoe snel je in zo'n café aan de praat raakt met de andere tooghangers.

Tooghanger 1, een dronkaard van over de vijftig wist me al onmiddellijk te vertellen dat "dit één van de laatste keren was dat hij hier binnenkwam, want er liepen alleen zwarten rond." Lap, vijf minuten binnen, pintje amper aangeraakt en de Vlaams Behang-propaganda vloog al mijn richting uit. Het ging zelfs zo ver dat hij aan een andere tooghanger vroeg om sigaretten voor hem uit de automaat te halen. Want de automaat bevond zich in het gedeelte van het café waar enige Marokkaanse jongeren een partijtje biljart aan het spelen waren.

Tooghanger 2, de genaamde Dennis uit Brasschaat, voor het overige een vrij correct mens en een voor zulk etablissement een eerder aangename gesprekspartner, was ondertussen stilletjes aan het hopen dat de flipperkast, waarrond zich een zestal Marokkaanse jongeren had verzameld, het op een ontploffen zou zetten. Enzovoort en zoverder ad nauseam.

Ik vraag me in godsnaam af wat al die allochtonen volgens die mensen verkeerd deden. Eerst klaagt men erover dat ze zich niet willen integreren. Doen ze dat wel (in een café gaan biljarten is zo Vlaams/Belgisch als je je maar kan voorstellen) dan is het weer niet goed. Op zulke momenten kan je de stemplicht alleen maar een slecht idee vinden. Cafébezoek in Merksem trouwens ook. En dan zeggen ze dat je van de gewone man in de straat iets kan bijleren. I beg to differ.