Muzikale Diarree

Ik was gisteren en vandaag in de platenwinkels en als ik nu zeg dat er wel 20 remixes en producties van Lindstrøm en Prins Thomas te koop lagen, dan denk ik dat ik niet overdrijf. Wat is dat toch zeg? Ik snap wel dat er nu éénmaal brood op de plank moet komen maar dit gaat echt te ver. Vooral omdat ze toch maar één à twee trucjes hebben en al die remixes en platen net hetzelfde klinken (vooral die baslijnen zijn echt al-le-maal krèk hetzelfde).

Voordien heeft hetzelfde fenomeen ook al Tiefschwarz, Black Strobe en Alter Ego in zijn macht gekregen. En Ewan Pearson is ook heel dicht de overkill aan het naderen. Ik begrijp dat niet. Op die manier vergooi en verdun je toch gewoon je talent. Het is onvermijdelijk dat je dan steeds dezelfde drumpatronen en knoppensettings gaat gebruiken. Die verleiding is groot want "kassa! kassa!" leidt nu eenmaal tot intellectuele luiheid.

Hetzelfde fenomeen, maar dan op een andere manier, heeft op het moment ook de verzamelde dj-gilde in zijn greep. Echt ie-de-réén draait electro-house/vet geluid. Het is gewoon om gek van te worden. Zeg van Dimitri, Derrick May, Mark Broom en Jeff Mills wat je wil maar ze hadden tenminste een stijl, net zoals DJ Hell die nu nog heeft. Herpak u allen in godsnaam of het einde van de platenruiterij is in zicht. Ik zou bijna mijn sinds kort opgeborgen plannen om dj te worden terug uit de kast gaan halen, zo huilen met de pet op is het tegenwoordig.