woensdag, september 28, 2005

Onderzoek heeft uitgewezen dat

Het is hoogstwaarschijnlijk een tic van mij maar ik kan mij urenlang blijven opwinden over onderzoeken, enquêtes en hun resultaten. Zo lees ik vandaag de resultaten van een onderzoek naar het relatiegedrag van jongeren. Blijkt dat haast 80% van hen zich kan voorstellen dat ze heel hun leven met dezelfde partner doorbrengen. Daarnaast plaats ik dan een resultaat van een onderzoek, enige jaren geleden gevoerd, dat vaststelde dat in België (of was het nu Vlaanderen?) bijna twee derde (laten we even voor het gemak de helft zeggen) van alle huwelijken/relaties na een tijdje op (echt)scheiding uitlopen. Commentaar van een seksuologe: "Ja maar, het gaat hier over de verlangens van jongeren." Wat is dat nu voor onzin? In plaats van te zeggen: "Ja, jongeren hebben onrealistische verlangens." Zou al een heel stuk eerlijker zijn. Gemakkelijk natuurlijk om gewoon vast te stellen en er geen gevolgtrekkingen aan te verbinden. Dan heb je toch helemaal niks aan zo'n onderzoek?

Nog zoiets. Al duizend onderzoeken heb ik gelezen over de gevolgen van roken. Nu weet iedereen dat dat niet gezond is, maar bijna elk onderzoek zegt er iets anders over. Sommige zeggen dat je voor je dertigste moet stoppen om de schade nog enigszins te kunnen herstellen, andere zeggen dat dat helemaal niks uitmaakt en dat je sowieso kanker krijgt. Nog andere zeggen dan weer dat sommige mensen genetisch voorbestemd zijn om het te krijgen, andere onderzoeken zeggen dan weer dat het gewoon toeval is of je het krijgt of niet. Weer andere grijpen naar grafieken met vergelijkingen hoeveel jaar er van je leven afgaat als je een bepaalde periode gerookt hebt. Ik raak er gewoon niet meer wijs uit. En dat terwijl ik toch, hopelijk, mag aannemen dat de medische wetenschap een exacte wetenschap is.

Mijn vraag is vooral: wat wordt er met zulke resultaten uiteindelijk gedaan? Hebben zo'n onderzoeken wel enige zin? Of het nu sociale, exact wetenschappelijke of politieke onderzoeken betreft, waarom krijgen we de hele tijd resultaten over ons heen gestrooid die door de realiteit als snel achterhaald worden, of waarvan de resultaten totaal geen maatschappelijke relevantie hebben, of nog erger, waarvan er niemand ook maar enigszins wakker ligt? Of zou het gewoon zo zijn dat er ondertussen een maatschappelijke onderzoekskaste ontstaan is die per se financieel in stand gehouden moet worden? Nog een andere mogelijkheid is natuurlijk dat de mensen ondertussen als het ware verslaafd zijn geraakt aan zulke onderzoeken, in de ijdele hoop iets over zichzelf te leren.

3 Comments:

Blogger Martijn said...

Van dat roken kan ik je wel uitleggen hoe het zit, maar dat is niet je hoofdpunt. Bovendien komt het er op neer: roken = heel erg slecht. En dat wist je al.

Maar het waarom van al die onderzoeksresultaten is je hoofdpunt. Wetenschappers moet zich verantwoorden naar het publiek toe, omdat ze met publiek geld werken. Bovendien is een beetje roem nooit weg bij het aanvragen van geld. De persafdeling van het onderzoeksinstituut perst de resultaten in een gelikt persbericht waarin heel het onderzoek wordt gereduceerd tot wat 'schokkende cijfers'. Krant neem het over. Universiteit blij, want de pers gehaald.

Maar als lezer kan je er geen touw aan vast knopen, want je krijgt alleen een reeks (soms tegenstrijdige) cijfers over je heen gestort, zonder onderbouwing of uitleg van de gebruikte methodiek.

8:36 p.m.  
Blogger Stevie Nixed said...

Natuurlijk zijn het onrealistische verlangens. Maar als we trouwen dan denken we totaal niet aan het feit dat de kans nog altijd groter is dat we zullen scheiden ipv samenblijven. We zijn verliefd en kunnen niet voorstellen dat we de andere ooit haten. Ik zie niet goed hoe je dat verwarrend kan vinden?

7:13 p.m.  
Blogger Stevie Nixed said...

uh, neen, dat impliceerde ik totaal niet, vincent, ik vond gewoon niet dat de resultaten elkaar tegenspraken! :-)

8:53 p.m.  

Een reactie posten

<< Home