Wire

Je zal me hier niet zo vaak magazines horen prijzen - meestal heb ik op andere magazines alleen maar kritiek - maar The Wire van deze maand staat echt vol met interessante stukken. Alleen al dat te gekke Mayo Thompson interview. Wat een interessante kerel! En nog interessanter was het stuk over Cold Storage, de (uiteraard: all beauty fades pretty quickly) ondertussen tot real estate omgevormde studio in Brixton waar This Heat, Flying Lizards, Test Dept., The Homosexuals en Camberwell Now in de late jaren '70 en vroege jaren '80 hun platen opnamen. Zulke artikelen dwingen je gewoon om zelf een beter journalist te worden.

Spijtig genoeg (nu ja) moest ik voor de eerste keer in heel mijn leven ook eens in de pen kruipen om The Wire erop te wijzen dat er best wel enige foutjes stonden in hun Sónarverslag. Ik dacht: als de eerste twee pagina's van The Wire elke maand volstaan met brieven van betweters die de journalisten op hun fouten wijzen, dan doe ik dat nu ook maar eens. Niet dat ik een betweter ben (nee toch?) maar juist is juist, zeker als het over de door mij zeer sympathiek bevonden Ben Mono gaat, die in het verslag voor Deen versleten werd, hoewel hij even Duits is als Bratwurst und Sauerkraut. Vond Sherburne trouwens zelf ook. Ik blijf dat overigens heel vreemd vinden: een Amerikaan mailen en twee uur later al een vriendelijk antwoord terugkrijgen. Op zo'n moment besef je echt dat de wereld door het internet een heel stuk kleiner is geworden.

[Spijtig genoeg weten islamitische terroristen dat ook. Maar dat is een geheel ander verhaal en ik ga hier niet over politiek beginnen lullen. Het leven is zo al vervelend genoeg. Maar kom, toch één ding: hadden we sinds de fatwah over Rushdie's Satanic Verses (nota bene één van de beste boeken ooit) al niet kunnen weten dat het met dat soort mensen uit de hand ging lopen? Ieder verstandig mens weet toch dat mensen zonder humor gevaarlijk zijn.]