Intelligent Dance Music

Hoewel ik de term zelf eerder ongepast vind (als er al zoiets zou bestaan als 'intelligente muziek', dan associeer ik die niet met muziek die uit een door menselijke handelingen geprogrammeerd apparaat komt) ben ik de laatste tijd terug erg aangetrokken tot deze vooral in de periode 1990-1995 opgang makende elektronische en voornamelijk Engelse stijl. Echte IDM wordt er vandaag feitelijk nog maar zelden gemaakt, hoewel de invloed zich nog wel degelijk tot vandaag doorzet (zie recent nog Nathan Fake).

Stasis, Black Dog en hun afsplitsingen, As One, B12 en Nuron, om nu maar even de belangrijkste exponenten te noemen (moet je Rephlex daar ook bijrekenen? ik twijfel), worden opnieuw regelmatig onder de naald/laser geschoven. Vooral, denk ik, omdat het muziek is die meestal geen hoger doel heeft dan pure elektronische schoonheid. Ok, de ritmestructuren en de structuren tout court zijn wel wat ingewikkelder dan het modale 4/4-voer maar om daar nu het etiket 'intelligent' op te plakken is wat teveel van het goede. Dansen kun je er feitelijk ook al niet op doen. Maar dat het muzikaal is staat wel buiten kijf.

Niet zelden op emotioneel vlak met grote gebaren goochelend, geworteld in een liefde voor Detroit techno, jazz, electro en hiphop en vaak verwant met het contemporaine triphop, is het muziek die meestal wel mooi klinkt maar waarvoor je paradoxaal genoeg toch ook wel enige moeite moet doen. Zorgeloosheid en schoonheid kan men immers beter niet met elkaar verwarren, noch moet je verwachten dat ware schoonheid zich al bij de eerste ontmoeting zou onthullen, laat staan dat ze haar diepste geheimen al onmiddellijk zou prijsgeven.

Op Occam's Discotheque kom ik er spoedig op terug, maar hieronder toch al enkele topwerken uit die periode die me nu onmiddellijk te binnen schieten, waarvan sommigen nog bij hoge-uitzondering-ergens-wel-voor-harde-pecunia verkrijgbaar zijn. Laat ik er tevens op wijzen dat het hier mijn interpretatie van IDM betreft. Sommigen zouden zowat alles op Warp en Rephlex er ook bijrekenen, maar ik vind dat vooral het latere Warp- en Rephlexwerk al een verdere progressie is op de stijl.

Platen:
Black Dog Productions - Bytes [Warp]
The Black Dog - Temple of Transparent Balls [GRP]
The Black Dog - Virtual [Black Dog]
The Black Dog - The Age of Slack [Black Dog]
The Black Dog - Techno Playtime [Black Dog]
The Black Dog - Parallel [GRP]
B12 - Electrosoma [Warp]
Stasis - Past Movements [Peacefrog]
VA - Objets d'Art [New Electronica]
VA - ART 1 [Planet E]
Reload - A Collection of Short Stories [Infonet]

Labels:
ART [label van Kirk Degiorgio]
Op-ART [opvolger van ART]
Likemind
B12 [het label van B12, duh?!?]
Native Sampler [sublabel van Ben Sims' Theory]

Labels waar regelmatig IDM op verscheen maar die niet strikt in de leer waren:
Clear
Warp
Rephlex
Evolution

Ik zeg het nog: deze lijst is verre van volledig en voor discussie vatbaar. Belangrijker is natuurlijk dat het ook zo'n leuke puzzelmuziek is: je kan precies nagaan wie de invloeden zijn en wie erdoor beïnvloed is. In die zin is het ondanks zijn 'intelligent' stigma ook eerlijke muziek. Zoals gezegd: later meer.