zaterdag, juli 30, 2005

Détroit

Voortgaande op een terecht commentaar van Omar, moet ook ik al een tijdje constateren dat de muzikale bal al weer een tijdje in het Europese kamp ligt. Ik ben altijd een enorme Detroit-freak geweest maar ik moet toch vaststellen dat ze daar nu toch al weer enkele jaren hetzelfde kunstje aan het doen zijn. En met DFA heel alleen in New York (Tim Goldsworthy is dan nog een Engelsman) gaan ze het daar vrees ik niet redden.

Vergelijk even met wat er de laatste jaren uit Europa is opgekomen: punkfunk, vet geluid, neo-trance, electroclash, minimal en microhouse... en het lijstje is waarschijnlijk nog niet volledig.

Mag ik hier even gewaagd doen en een parallel trekken met de kunsten van na WOII? Toen verloor Parijs (Kubisme, Fauvisme, Surrealisme,...) zijn centrale plaats in het kunstgebeuren aan New York (Abstract Expressionisme, Minimalisme,...). Als culturele hegemonie de voorbode is van politieke hegemonie dan ziet het er weer eens niet goed uit voor de Amerikanen.

Ok, misschien klink ik hier als een Amerika-hater. Dat ben ik absoluut niet. Ik ben geen hater van niks (tenzij van circus, musical, opera en operette) maar ik moet gewoon constateren (zoals Norman Mailer jaren geleden al wist) dat een volk dat zo weinig cultuur en zo weinig kennis van de rest van de wereld heeft, gewoon niet geschikt is om de wereld te leiden.

Dus: als we slim zijn, worden de Europeanen snel vriendjes met de Chinezen en de Indiërs. Maar wel snel dan, aub.

4 Comments:

Blogger Martijn said...

Southern rap? Crunk? Reggaeton? De favoriete zender van de hippe jongere in Rotterdam heet FunX en als je daar in de chart kijkt zie je weinig microhouse en veel Amerikaans product.

8:55 p.m.  
Blogger Manic Inventor said...

nederland is altijd al veel meer amerikagericht geweest dan belgië. gewoon een feit. de vraag is dan of dat progressief is of dat het gewoon trendhopping is.

die genres waar jij het over hebt zeggen mij trouwens helemaal niks. flavour of the month. here today, gone tomorrow. zie grime, zie nuskoolbreaks, etc...

het laatse dat er volgens mij uit de USA kwam dat vernieuwend was, was hiphop en r&b à la Timbaland en The Neptunes. en de vernieuwende kracht die daarvan uitging is ook weeral een tijdje uitgedoofd. luister naar die nieuwe missy: niks vernieuwend aan, gewoon uitmelken van beproefde recepten. en dan heb ik het nog niet over die vreselijke tweede plaat van NERD.

10:27 p.m.  
Blogger O. L. Muñoz Cremers said...

Nou ik had ook niet over muziek in het algemeen als ik me niet vergis (er gebeuren natuurlijk genoeg interessante dingen in de VS.) Maar over dansmuziek in engere zin (i.e. house/techno) en dan is het een duidelijke zaak.

Maar aan de andere kant. Leuk een clipzender, maar het heeft zoals Vincent zegt iets vluchtigs, geen continuiteit van een cultuur. Dat zie je ook bij de lachwekkende opkomst bij R&B festivals itt de dansfestivals. Eigenlijk een beetje hetzelfde als zeg maar baseball in Nederland. ;)

12:01 p.m.  
Blogger Mathias Vermeulen said...

luister naar die nieuwe missy: niks vernieuwend aan, gewoon uitmelken van beproefde recepten. en dan heb ik het nog niet over die vreselijke tweede plaat van NERD.

Ivm Missy: gedeeltelijk akkoord - grootste verschil met de vorige plaat is dat ze 1) nog vulgairder is geworden (btw: dit veroordeel ik niet noodzakelijk als iets slechts 2) ze sampelt en knipt en plakt er meer dan ooit tevoren op los. die eerste single vind ik trouwens heel catchy, maar dat zal voornamelijk door ciara zijn vermoed ik.

Ivm Neptunes: verwar ze niet met NERD. De 2e plaat van NERD was absoluut stront - akkoord, maar de neptunes-producties bleven altijd up to par. 'Hollaback Girl' en 90% van de Snoop Dogg plaat zijn goede voorbeelden!

7:31 p.m.  

Een reactie posten

<< Home