Vooruit dan

Karel De Gucht, onze buitenlandminister en nochtans een intelligent (of moet ik 'goedmenend' zeggen?) mens (als men vergelijkt met de bende irritante potsenmakers die het gros van onze regeringen uitmaakt dan toch ), blijft maar diplomatieke stommiteit op diplomatieke stommiteit stapelen. Eerst noemde hij de regering van Congo een bende boeven (hetgeen ze natuurlijk zijn); daarna werd Joseph Kabila, keizer van het pseudo-land Congo, in een rapport van Buitenlandse Zaken afgeserveerd als een bastaardkind van vader Kabila met een Rwandese vrouw (hetgeen hij hoogstwaarschijnlijk is); nu verwees hij naar Balkenenende met de woorden "een combinatie van Harry Potter en stijve kleinburgerlijkheid" (hetgeen hij op zijn minst is).

Men zou dus, de drie voorgaande voorbeelden in acht nemend, kunnen concluderen dat er niets aan de hand is. Maar dan ging hij toch wel veel te ver door te beweren dat de Belgen (in tegenstelling tot die 'domme' Nederlanders natuurlijk) zonder twijfel voor de Europese Grondwet hadden gestemd. Denk het niet Karel! Trouwens: hoe kan hij dat weten als de regering waar hij deel van uitmaakt heeft beslist dat de Belgen zelfs niet mogen stemmen over die grondwet. Maar kom: hij behoudt (voorlopig) mijn respect omdat hij ondertussen nog steeds de enige Vlaamse politicus is die Filip Dewinter voor fascist heeft uitgescholden en naar het Vlaams Behang verwees als een bende mestkevers. Ik zie het Balkenende alvast nog niet doen. Niettemin denk ik dat Karel niet lang meer deze post gaat mogen bekleden. Er is vast nog wel ergens een vetbetaald mandaat dat openstaat waar hij minder van zich zal doen spreken. Maar ja, het valt te vermoeden dat De Gucht zelfs als honorair voorzitter van de Belgische Duivenbond nog opschudding zou kunnen veroorzaken.

Het begint niettemin een traditie te worden bij onze liberale buitenlandministers. Louis Michel sloeg ooit nog Oostenrijk in de skivakantie-ban omdat de fascisten van Haider in de regering zaten (om daarna koudweg te gaan motorrijden in Havanna, waar de ook niet bepaald democratische Fidel het nog steeds voor het zeggen heeft) en de Amerikanen dreigden vorig jaar nog de zetel van de Navo naar Polen te verhuizen omdat de Belgen een wet hadden uitgevaardigd die ervoor zorgde dat Bush, Rumsfeld en Wolfowitz in België voor genocide aangeklaagd zouden kunnen worden. Michel werd dan maar snel een Europees Commissariaat aangeboden om erger te voorkomen. Opdat met De Gucht het hele liedje opnieuw zou beginnen. Liberalisme begint langzamerhand een synoniem voor 'het recht om uit de dikke nek te lullen' te worden.

Ik wacht ondertussen natuurlijk op het moment dat de Belgische ambassadeur in Den Haag op het matje geroepen wordt.