Cursief

Ik heb het cursiefje/de column altijd een afgrijselijke pseudo-literaire vorm gevonden. Nu komt dat misschien wel omdat we in Vlaanderen op dat vlak wel heel erg benadeeld zijn. Ik moet niks hebben van de columns van Kees van Kooten, Jan Mulder (voetbal! in Godsnaam!) en Herman Brusselmans in Humo. Enkel Tom Lanoye durft daar wel eens scherp uit de hoek komen, maar daar betreft het dan ook eerder politieke satire.

Het ergste van al zijn echter de columns van Bernard Dewulf op de voorpagina van De Morgen. Om de andere dag wisselt hij af met Hugo Camps - iemand die ik persoonlijk, wegens zijn schitterende politieke inzichten, wel kan smaken, hoewel ik op tv absoluut gruw van hem. Dewulf probeert voortdurend de 'nieuwe man' te spelen en ik weet uit ervaring dat sommige vrouwen hem wel leuk vinden. Nu mag dat van mij maar die kerel is zo wollig, zo flauw, zo lullig, dat ik vaak heel de week geen krant meer koop omdat ik hem wel zou willen wurgen, zulke flauwiteiten scheidt die man af. Gruwelijk oninteressante pseudo-poëzie, zo zou ik het willen noemen, waar hij mij mee lastigvalt. Nog erger dan de overjaarse Pol Pluym, die tot voor enkele jaren in dezelfde krant had. Faut-le faire!

Zo mogelijk nog erger is Jean-Paul Mulders, de columnist van Weekend Knack, de overbodige life-style bijlage van Knack die ik meestal op het toilet lees, want voor meer kan ze echt niet dienen. Hij is ook zo'n type 'gevoelige, begrijpende, medemenselijke' kerel die voortdurend nostalgisch zit te mijmeren over 'dat het vroeger toch beter was, toen de mensen elkaar nog begrepen en nog met elkaar praten'. My ass! Waaraan hij die column heeft verdiend is me ook al niet echt duidelijk want voordat ik hem in Weekend Knack ontwaarde had ik nog nooit van hem gehoord. Hij is in elk geval de man van het goedkope sentiment. Is altijd maar bezig over de verkeerde Top 10 Meest Gelezen boeken, de foute, diepmenselijke en sentimentele films en de en vogue 'ongerepte' vakantiebestemmingen, waar mensen nog echt leven 'zoals vroeger'. My ass two times! Hij is zo iemand die Nietzsche maar niks vindt omdat hij nooit 'po-si-tief' is. Deze week noemde hij Georges Perecs meesterwerk La Vie Mode d'Emploi 'vervelend'. Ongetwijfeld had hij de doorgedreven ironie in dat boek niet ontwaard. Dat kan natuurlijk ook niet als je over een turf van 600+ bladzijden na 10 pagina's al een mening klaar hebt en het dan vervolgens maar van je afgooit. Vade retro, Satanas!

Lam Gods: Verlos ons heden van columns allerhande!