Te veel? Kom nou!

Het valt me op dat mensen over een teveel aan muziek mopperen - sommigen schijnen er zelfs helemaal wanhopig van te worden - sinds er p2p is. Daarvoor had je dat probleem natuurlijk helemaal niet. Toen was er de muziek waar je geld voor had, hoogstens had je toen nog enkele platen extra die je absoluut wou hebben, omdat je ze in een discotheek of bij een vriend thuis had gehoord. Nu is alles ter beschikking in een oogwenk en guess what: ze worden er een beetje depri van. Ook ik heb er wel eens over geklaagd. Maar feitelijk is dat toch puur gelul? Het leven is nu eenmaal maar zo lang als het is en als ik er niet in slaag om alles te beluisteren wat ik eventueel goed zou vinden, laat het dan zo zijn. Zij die het weten kennen het ontzaglijke aantal mp3's op mijn pc. Maar ja, dat allemaal beluisteren, daar heb ik gewoon geen tijd voor. Maar ik denk dat zulks het punt ook niet echt is. Het feit dat het ter beschikking is, als een soort slapende radio, die je kan opzetten wanneer je wil, is voor mij persoonlijk veel belangrijker.

Een direct gevolg is ook dat ik veel minder naar anderen luister als het gaat om de kwaliteit van een nieuwe band of hype te beoordelen. Ik download het gewoon en als het goed genoeg - of beter - bevonden is begeef ik me op weg naar de winkel en ga het kopen. Zo niet, dan verdwijnt het gewoon naar de vuilnisbak. Ik moet er op zijn minst al geen k7s meer aan verspillen, zoals vroeger.

Het is ook gewoon handig als je af en toe diepgravende historische/chronologische overzichten over bepaalde artiesten schrijft. Je kan er je maar mee gaan bezighouden om al die dingen te gaan kopen, zeg! Dat is veel te duur immers en ook veel te tijdrovend. Platen waar ik vroeger jaren moest achter zoeken en vervolgens, als ik ze dan toch vond, veel te hoge prijzen voor moest betalen, zijn nu vaak na een paar weken gericht zoeken te beluisteren. Het bespaart mij, als verzamelaar van zeldzame platen, ook de teleurstelling die ik vroeger vaak ervoer wanneer ik veel geld voor een plaat neertelde en daarna moest constateren dat ik er toch meer van had verwacht. En ze dan tegen jezelf in wel moest goedvinden. Je had er immers veel geld voor betaald. Ik kan trouwens ook niet echt zeggen dat ik sinds het ontstaan van downloadnetwerken minder geld uitgeef aan muziek. Wel geef ik nu mijn geld verstandiger uit, omdat ik door een aantal voorbeluisteringen beter het onderscheid kan maken tussen een plaat die ik na drie weken nooit meer ga opzetten en een plaat die nog wel een aantal jaren plezier en genot gaat opleveren.

Alleen maar voordelen toch?