Back... and meaner than ever

Verdomme! Nog slechts even die nieuwe Daft Punk kunnen beluisteren (één van de kanten van mijn hoofdtelefoon, waartoe ik wegens slapende en vroeg uit de veren moetende familie onder mij na 22.00 uur veroordeeld ben, geeft het nét nu op) en ik moet zeggen dat ik alvast van de eerste vlugge indruk stevig geïmpressioneerd was. Wie had dat nog gedacht? Dat deze jongens alsnog even snel de dag zouden komen redden want ik was van beide vorige werkstukken maar matig aangedaan wegens brilliante singles aangevuld met een hoop brol. Deze keer hebben ze blijkbaar hun tijd genomen en lijkt het erop dat het een meer voldragen werkstuk is geworden. Morgen meer meningen nadat ik het ding loeiend hard door de speakers heb gejaagd. Ooh Baby!