vrijdag, december 10, 2004

Het Debuut

Hij is er, de eerste lange van LCD. En ik heb hem nog niet kunnen afzetten. Net zoals tijdens het concert klinkt het geluid eigentijds zonder dat de antecedenten vergeten worden. En dat is misschien wel het verschil tussen een plaat die 'wel heel erg lekker' is en een waarlijk vernieuwende plaat. LCD wil niet vernieuwend zijn. Ze willen platen maken die je bij de haren de dansvloer opsleuren en dat is hun goed recht. Suicide, Cabaret Voltaire en Kraftwerk en No Wave worden samengeklutst en toch klinkt het geheel als LCD Soundsystem. LCD is van nu en kon van geen ander moment zijn. Heel erg lekkere plaat dus.

2 Comments:

Blogger O. L. Muñoz Cremers said...

Ik vind het dun geluid. Flinterdun. Wanna-be Can, wanna-be Eno, wanna-be Fall maar nooit overstijgt het die invloeden (terwijl ze daar best wel toe in staat zijn.)

3:47 p.m.  
Blogger Martijn said...

'The Movement' vind ik een erg lekker nummer met een overstaanbare tekst in de beste 'Louie Louie' traditie.

11:06 p.m.  

Een reactie posten

<< Home