Vreemd en Mooi

Ik bedacht dat John Balance zijn heengaan voor mij zowat het eerste overlijden moet zijn van een artiest waarvan ik het gevoel had dat hij echt wel dicht bij mij stond. Ware het niet dat ik volgestouwd zit met krachtige antidepressiva, ik denk dat ik zelfs nog aan het huilen was gegaan. In plaats daarvan heb ik Ostia (The Death of Pasolini), Love's Secret Domain en All The Pretty Little Horsies dan maar absoluut rotgedraaid de afgelopen dagen. Verdomme, dat ik nog een rouwregister zou gaan tekenen op het internet. Vreemd, vreemd. En dan ga ik nu Tenderness of Wolves en Tainted Love er nog maar eens doorjagen.