vrijdag, oktober 29, 2004

Zuster met Wonde

Ontdekking van de maand is toch wel de hernieuwde kennismaking met het omvangrijke werk van de heer Steven Stapleton. En dan vooral de openbaring die zijn befaamde Nurse With Wound List, na al die jaren (hij is uit 1979) nog steeds is. Nu mogen de meeste dingen daarop grotendeels tot het schimmige verleden van de jaren '60 en '70 behoren, hoeveel relevanter, spannender en soms zelf schokkender blijkt al die muziek toch niet te zijn dan de dodelijk saaie ambiente bulk die heden ten dage voor experimentele muziek doorgaat.

Enkele ontdekkingen op een rijtje:

The Nihilist Spasm Band: No Record
Verbazende gitaarnoise uit het gezegende jaar 1968. De plaat begint met het oerschreeuwende Destroy The Nations en wij vinden vooral het stukje "Destroy America" ontzettend lekker klinken.

Free Agents: £ 3,33
Pete Shelley van The Buzzcocks gaat loos op freejazz met harde, minimale en soms ronduit storende loops. Mmmmmm.....

Archimedes Badkar: II
Deense ethnische jazz van een zeer goed jaar. Had u misschien al van de man gehoord? Ik ook niet. Niettemin zeer sterk werk.

Guru Guru: UFO
Bliepjes, tuutjes, reverb en distortie van enkele langharige Duitse progressieve helden. Deze heb ik me zelfs reeds op vinyl aangeschaft. Want geef nu toe: wie kan zo'n openklappende kaft nu weerstaan? En dat begeleidende tekstje! "Dies ist unsere erste Platte. Eine Platte ist ein Produkt. Unsere Muzik ist ein Prozess. Dies ist die Gebrauchsanweisung uns live zu hören."

En dan te weten dat er over de tweehonderd namen op dat lijstje staan. Dat wordt op zijn minst jaren smullen.

2 Comments:

Blogger rizzx said...

Wat is je favoriete Nurse With Wound? Ik vind zijn laatste Salt Marie Celeste wel erg sterk. Vroeger werk zoals Homotopy To Marie trek ik niet zoooo.

11:28 p.m.  
Blogger Manic Inventor said...

Ik moet zeggen dat ik bijna alles van Nurse With Wound wel trek. Maar mijn drie absolute favorieten zijn toch wel 'Soliloquy For Lilith', 'Rock n Roll Station' en 'Who Can I turn To Stereo?'. Voorlopig wil dat zeggen, want Stapletons werk is echt een enorm oerwoud van geluiden om lekker in te verdwalen. Het kan dus zijn dat ik volgende week weer iets anders het beste vind.

12:32 a.m.  

Een reactie posten

<< Home