Lawaai Luisteren

Heel vreemd is dat gekomen. Maar plots was het er terug. Een ernstige blast from da past: lawaai.

Voordat ik mij ongeveer zeven jaren aan een stuk door aan de dansmuziek en zijn diverse permutaties heb gewijd, was ik heel erg in noise en industrial. En dan krijg ik ineens een recensie van Joris over Antony en zijn Johnsons en voordat ik het weet zit ik via allerlei links, zijwegen en labyrinten weer helemaal tot over m'n nek in het zalige knarsen, piepen en krijsen van de industriële muziek, krautrock, progressieve jaren zeventig-rock, minimale noise, arty jazz en andere muziek waar vrouwen, huisdieren en bezorgde ouders het huis van uitvluchten.

Daarom een lang leve voor: Nurse With Wound, Current 93, Coil, Boyd Rice, Charlemagne Palestine, Stockhausen en nog meer aan het licht onttrokken luiden als Dome, Lemon Kittens , This Heat en Nihilistic Spasm Band.

Een geval van regressie? Misschien. Maar hoe dan ook zeer spannend.