Day 03
De 10 Days zijn pas vandaag echt begonnen. Eindelijk beuken en pompen geblazen. Abe Duque en Blake Baxter waren adequaat beneden op het grote systeem. Maar het was toch Dominik Eulberg die de show volledig ende geheel heeft gestolen. Van minimal naar emo naar trance langs electro naar vet geluid, and then some. Elke plaat was een betere dan de vorige: dat soort setje. Spijtig dat ik Nathan Fake en James Holden heb moeten missen, maar Eulberg alleen was de reis al waard.
posted by Manic Inventor at 4:30 a.m.
4 Comments:
Dominik Eulberg gaf de beste set die ik de laatste vijf jaar gehoord heb. En dat is geen overdrijving. Wat een weer-ga-loze performance! Der Dominik smijt zich volledig: headbangen, op de draaitafels gaan staan, platen in het publiek smijten, meeroepen, in het publiek gaan staan om de sound te checken. En achteraf gewoon meefeesten op Nathan Fake. Hij stal direct mijn hart.
En de muziek? Niet minder dan adembenemend. Ik had hem veel kaler en minimaler verwacht, maar hier kreeg je ZO'N rijk palet aan geluiden, atmosferen en laagjes. Twee uur van deze wereld. Danke schön Dominik.
Eigenlijk ook de beste 10days zaalline-up in een lange tijd.
Dominik Eulberg - Nathan Fake - James Holden: het geluid van de 21e eeuw.
Begon Fake bij jullie ook zo vaag...ik heb maar een stukje gezien maar vond dat erg goed.
Ja, meer melancholische elektronica a la Boards of Canada dan minimal-stampers als zijn 'The Sky is pink' in het begin. Ideale opbouw.
Een reactie posten
<< Home